Concertagenda Leif Vollebekk

Sommige artiesten voelen als geheim lang nadat ze voor het eerst bekend zijn geworden. Leif Vollebekk, die in februari 2019 zijn vierde album uitbracht,  is een van die verborgen schatten. Geboren in Ottawa, Canada in 1985, leerde hij muziek met behulp van instrumenten die hij had geërfd van zijn grootvader: harmonica, gitaar, piano, een oude viool. "Ik dacht altijd: 'Dit zal een beetje als een Neil Young liedje zijn, dit meer een Bob Dylan-liedje'", zegt Vollebekk, "maar op een gegeven moment had ik niemand over om na te doen en hield ik alleen mezelf over".

Vollebekk's laatste, langverwachte album 'New Ways', is een plaat die leeft tussen de kick en de snare, in dat moment van gevoel voor de backbeat. "Zoals het was, is hoe het zou moeten zijn", zingt Vollebekk op "Phaedrus" - een zin die een herinnering en een wens is. New Ways is dat ook: het geluid van verlangen dat zich ontvouwt. Twee jaar geleden veranderden de dingen zo snel, en de songwriter wilde het niet vergeten. "Ik denk vaak aan de zin van Leonard Cohen: 'Ik hoop dat je iets bijhoudt'", zegt hij. "Dus ik deed." Cohen beweerde dat je een soundtrack voor / over je eigen leven kunt componeren.

Uiteindelijk is New Ways een document van alles wat Vollebekk voelde, de manier waarop elk moment aanbrak en wat er door hem heen ging. Waar 'Twin Solitude' ging over zelfreflectie, gaat 'New Ways' over verbinden en veranderen, raken en geraakt worden. Het is een plaat met luidere en strakkere grooves en - naar eigen zeggen - de meest rauwe teksten die Vollebekk ooit heeft opgenomen. Een portret van schoonheid, verlangen, risico, herinnering - zonder een moment van spijt. "Ze is mijn vrouw en ze hield zo veel van me", klinkt het refrein op één deuntje.