Van zodra Meshell Ndegeocello begint te zingen, kan je een speld horen vallen. Haar stem - zuiver, warm en o zo breekbaar - betovert. In De Roma brengt de Amerikaanse haar nieuwe album: Ventriloquism. Een uiterst persoonlijke plaat, die haar hielp om enkele zwarte bladzijden uit haar leven definitief om te slaan.
Vrij als een vogel. Dat is de betekenis van Ndegeocello’s naam in het Swahili. En dat is exact wat ze is na het maken van haar intimistische meesterwerk Ventriloquism. Een album dat haar een schuilplaats bood; even weg van net die ene tegenslag te veel. Op het album, haar twaalfde al ondertussen: 11 covers van nummers die op verschillende manieren een impact hadden op haar leven. Ndegeocello gaf er haar eigen invulling aan, stripte de nummers tot op het bod en kleedde ze met fluweelzachte handschoenen weer aan. Het leidt tot bloedmooie versies van onder meer 'Private Dancer' en 'Waterfalls'.
De muziek van Ndegeocello valt niet in hokjes onder te brengen. De Amerikaanse zangeres en bassiste, opgegroeid in Berlijn, werkte onder meer samen met Basement Jaxx en Indigo Girls, maar evengoed met Alanis Morissette en Sinead 'O Connor. Haar nummers, vaak ingehouden, soms wat meer poppy, bevatten zowel invloeden uit de jazz, de blues, als de funk. Op het podium wordt de charismatische Ndegeocello omringd door haar vertrouwde band: Chris Bruce op gitaar, Abraham Rounds op drums en Jebin Bruni op keyboards.
Links | Meshell Ndegeocello
